Aşkın Şeb-i Yeldası Şiiri - Battal Kılıç

Niyaz ile açtım aşk menzilini
Sükûn bula gönül ikrar sözünü
Sıdk ile mühür eyleye dilini
Hayırla yoğurdum aşkın özünü

Ruhumda dolaşır ezel nefesi
Cihana üfledim candan hevesi
Kevser tatında susuzluğun sesi
Duamla yıkadım aşkın özünü

Sükût eylediğim günde gecede
Ruhum mirac eder her bir hecede
Hüznüm revân olur rah-ı yücede
Sabırla dokudum aşkın özünü

Bil ki saraylara ismin şah olur
Gönüllere konar padişah olur
Şeb-i yeldaya açar gülşah olur
Mecazla okudum aşkın özünü

Bahçeme gül olur gülden nakışlar
Rayihadan sızar kutlu akışlar
Yarama yar olur yardan bakışlar
Hüsünle süsledim aşkın özünü