Aşkın Kalemi Şiiri - Nurettin Akdeniz

Dalınca gözlerim, boşuna yanma
Aşkın kalemine yurdum bu gece
Çok zaman geçse de unuttum sanma
Aşkın kalemine derdim bu gece

Karaları yazıyor gülememişim
Herşeye rağmen de silememişim
Kararımı vermiş bulamamışım
Aşkın kalemine sordum bu gece

Gönül gama yatkın kalsa geçmişte
Yaşlarımız yeter gençlik inişte
Derdini sever mi insanız işte ?
Aşkın kalemine serdim bu gece

Yarama merhemim olduğun zaman
Duada diledik yalnızca aman
Yanardık ikimiz hep duman duman
Aşkın kalemine sardım bu gece

Neşter atıyorum onarmak için
Yeni başlamayı önermek için
Hasretten vuslata yol ermek için
Aşkın kalemine vardım bu gece

Mansi' yim diyarlar boşa mı aştım?
Taşkın ırmak idim her yere taştım
Uçup gitmez aklım aleme şaştım
Aşkın kalemine erdim bu gece