Kapatın kapıları hiçbir acı girmesin içeri zaten beni öldürüyor içimdeki
başka acıyı kaldıramam ki...
Kaldırın aynaları bu solgun bu bitik yüzümü görmeyeyim
kendime hesap veremem ki...
Açmayın ışıkları ben karanlığa alışkınım dünyam kararmış
hiçbir ışık hayatımı aydınlatamaz ki..
Acıyarak bakmayın öyle lütfen kaç kere ölür bu beden
teselli vermeyin boşuna
ölüyü kaç sözcük diriltir ki...
Kayıt Tarihi : 2.9.2012 04:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!