Aşkın Hicranı Şiiri - Ahmet Hakan Gözcü

Ey gülen yüzlü sevgili ahım feryadım duyulur tüm dünyaya
Ayrılık ateşiyle her an yandım bu âlemde
Sen sanki ulaşılmaz bir cennet ırmağısın
Ben ise elem içinde boğulmuş bir zavallıyım

Gönül denizinde sevdanın kayığı batmakta
Aramızda güçlü bir engel bir duvar var
Dünya bizim sırdaşımız gibi görünse de hallerimiz belli
Aşkımız dillere düştü ne yazık ki ayrılık var

Zevk ve mutluluk zamanı dertle geçti kışa döndü
Bahar beklerdik ama sonbahar bizim kaderimiz oldu
Ne vuslat verir bu talih ne de sevgili
Ey aşk ne suçum vardı ki bu kadar perişan oldum

Leyla ile Mecnun’a imrenen gözler
Bizim hikâyemizde bir kavuşma göremez
Her bir mısramızda saklıdır ah ve feryat
Zira hâlimiz mahzun aşkımız dört duvar arasında tutsak

Acaba bilir mi dünya bu can ne zaman özgür olur
Ayrılığın kefenini çıkarıp vuslat şerefine erer mi
Ah sevgili bir gün gelir de kader bize güler mi
O zaman aşk âlemi benim dünyama tanık olur mu