Aşkın Haliyle Döner Derviş

Yandım aşk odunda, köz olmuş beden
Serinlik bulamam ne dağda ne den
Zülfikar göğsüme girdi bir neden
Can ile aşk ile yanar Pir deyu

Zemheri içimde gül kokar gibi
Her demde dolanır nazar pervî gibi
Bir saki görünür kevser suyu gibi
Bir içim bir bakış sunar Nur deyu

Çekildim aradan, serden geçerek
İncindim kelâmdan, gönül biçerek
Her suskun nefeste ismim söyleyerek
Sırr-ı tevhid ile döner Yol deyu

Zülfün gölgesinde aşkı gizledim
Kandil nuruyla geceyi bezledim
Kırk yıl rüyasında seni gözledim
Vuslatı Mehdî'den diler Kul deyu

Benliğe sürülmüş kara yazılar
Kalpte ateş olur aşkın nazarı
Bir sabah doğarken ser verir arı
Sır olur, secdeye iner Hak deyu

Yar aşkı içimde çağlayıp taşar
Her hece her nefes bir vuslat yaşar
Bu söz Can Eren’den yâre göz yaşar
Gönülden gönüle döner Şah deyu

Alperen Can KOÇ