Dilimde aşk’ın lisanı,
Çözmeye çalışırken aşk ile meşk-i,
Bin yıllardan gelen göçebeliktir,
Sonsuzun ilaha aşkı,
Kıpırtılı bir yürek çarpması,
Ansızlığın pençesindeki cebelleşmedir…
Ki aşk Ulu olana varmak/sa,
Aşk hakikattir…
Bildiğim tüm sözcüklerin halet-i ruhiyesinde,
Bilinmezlikler çoğaldı durmadan,
Kendime varmak içim tüm lisanları bilmemin gerekmediğini,
Bilmek/se aşk’ı bilmem gerektiğini öğrenmişim…
Ey sevgili, ey aşk!
Bu yüreğe düşen cemreye söz geçir,
Aşkın sen halinde yaşa…
Kayıt Tarihi : 28.6.2013 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!