Aşkın Eritti Şiiri - Nuh Ali Berk

Şu karlı dağların soğuk karını
Kara bağrımdaki aşkın eritti
Senle düşünmüştüm inan yarını
Felek yollarıma sensiz yürüttü
*
İçimde duruyor geçmeyen sızım
Özüm neyse benim ayrıdır sözüm
Doğuştan yazılan belki de yazım
Kader bir güzeli bulup yar etti
*
Seni hiç kimseye soramıyorum
Eve barka artık giremiyorum
Senden başkasını göremiyorum
Sana olan sevdam beni kör etti
*
Mutluluk atına hiç binemedim
Nedense hissimi ben yenemedim
Hasretin zor geldi dayanamadım
Yoklugun sinemi bana dar etti
*
Aynı dursa bana olan hevesin
Kulağımda daha büyülü sesin
Sevdası başkadır seven herkesin
Kader bizim sevmemizi zor etti
*
İçimde bir yangın inceden ince
Yüzüm gülüyordu seni görünce
Kederli gamlıyım ben yeterince
Felek sol yanımı yaktı har etti
*
Sevda dümeninin çarkı gibiyim
Gündüzle gecenin farkı gibiyim
Yanık çalan hoyrat türkü gibiyim
Nameleri şu gönlüme fer etti
*
Böyle bir sevdanın tadı bir başka
Her şeyi yolunda gitseydi keşke
Gönlümde yer yoktu sevdaya aşka
Mevlam yok olanı birden var etti
*
Kul Hızır’ım işte yazımız böyle
Derdin varsa garip sazına söyle
Bir gün çıkıp gelsen ay gibi şöyle
Senin sevdan gel gönlüme yer etti
Senin sevdan gel gönlüme yer etti
*
Nuh ali Berk
(Kul Hızır)