Aşkın Çocukluk Halleri Şiiri - Celal Aksu

Biliyorduk birbirimizi sevdiğimizi
Öpüşüyorduk sarılıyorduk gizli gizli

Aslında sevişiyorduk doludizgin
Adem ile Havva’dan beri

Ama sırdı aşk arıyor bulamıyorduk
Ağlıyorduk bazen acıdan zevkten

Başıboştu duygularımız düşüncelerimiz
Korkuyorduk ayrılıktan hasretten

Yerçekimiydi ihtiras
Tenin uydusuydu ten

Küf kokuyordu dünya
Biz aşk kokuyorduk

Anne koynunda uyur gibi
Rüyalarımızda koyun koyuna uyuyorduk

Öpüşmesini bilmiyorduk daha
Birbirine sürtüyorduk ağzımızı burnumuzu

Çıplaktı ayaklarımız gibi kaderlerimiz
Musalla taşı gibi sessizdi gözlerimiz

Okula gitmiyorduk daha
Bir radyo vardı bir de koyu cahillik

Karanlıktı bodrum karanlıktı akıl
Bilmiyorduk ne yaptığımızı

Ah kainatta yalnızdık sanki ikimiz
İstanbul’daydık İstanbul’dan habersiz

Nereye baksam neye dokunsam sen
Sensin bana candan öte can