Aşkın Bittiği Yerde Şiiri - Ali Kaybal

W. Şhakesperare der ki: “Aşk; öyle toy ki, vicdan nedir bilmez. Şunu bilmeyen var mı; sevgiden doğan vicdan”

Adem ve Havva’dan beri
Seçildi konular, verildi öncelik
Ne dünyanın oluşumu
Ne ateşin bulunuşu
Her dilde karşılığı vardı onun
Karşı cinste, yattığı bir koyun
İlk sırada yer alır,
Çünkü;
İnsancıl bir histi bu oyun
“Karşılaştın mı?
Otuz saniye yeter
Ya devam edilir, yada biter”
Böyle tanımlanır,
Bilimsel ifade de aşk.
Belli ki,
Aşka ifadeler kondu,
Şekiller çeşit sundu.
Bunların en güzeli
Belki de şiire dökmekti.
Kimi zaman,
Allah’a olan inançtı.
Sevgiliyse kalbe doğan
Duyulan hissi yansıttı.
Sonra,
Asıl hikaye başladı,
Aşkın bittiği yerde.
Sevgiye dönüştü aşktan sıyrılıp
Sevgili çekip gitti, başını alıp
“Ayrılık oldu artık” ansızın planlanıp
Sevdiklerini zannedenler
Yıllarca aşık rollerinde
Adına kader dediler
En kötü olanı da buydu
Arada kaldı ince çizgiler
Kör kalındı, görülmedi gözlerinde
Zamanı doldurmuş heder
Sağır sultan dahi duydu
Aşk öyle toy ki
Vicdan nedir bilmez
Sevgiyi öyle koy ki
Vicdanı kalpten silmez
Yalnız şunu bil ki
Aşkı kirletti günümüz
“Seni seviyorum” la verildi yetki
Şarkı oldu dile, söylendi hece, hece
“Seni seviyorum” da sanki
Zirveydi, bayrak dikildi, inildi bence
“Seni seviyorum” demem halbuki
Sonu hüsran olur, çekilir işkence
Ve
Kopuş başlamıştır
Sevdanın bittiği işte bu zamandır