Gecenin yarısında, yürüdüm sokaklarda,
Bir kemandan dinledim, aşkımın bestesini.
O bilindik melodi, çınlıyor kulaklarda,
Sus yüreğim nafile, kimse duymaz sesini.
Bir kemandan dinledim, aşkımın bestesini!
Zehri sundu kadehte, aşk dedim yudumladım,
Sevdanın yollarını, umutla adımladım.
Yağmur oldum sinene, azar azar damladım,
Gül dudağından almış sabahın çisesini.
Bir kemandan dinledim aşkımın bestesini!
Bu sevda yüreğimi yaktı küle çevirdi,
Deli divane gezen yurtsuz kula çevirdi.
Değeri unutulan bozuk pula çevirdi,
Söylesem anlamazlar bahtımın çilesini.
Bir kemandan dinledim aşkımın bestesini!
Sevdamla çiçeklensin cennet bağında köşkün,
Bu divane aşıktan sakın olmasın kuşkun.
Beni benden eyledi ruhuma sızan aşkın,
Alnımdan silemedim o yârin busesini.
Bir kemandan dinledim aşkımın bestesini!
Yârim benden ıramış uzaktan selam yollar,
Sırattan dahamı zor kalbine giden yollar?
Saramadan kırıldı sevdaya hasret kollar,
Nesini anlatayım daha bilmem nesini.
Bir kemandan dinledim aşkımın bestesini!
Sakın ola şüpheyle bakmayasın yüzüme,
Gözyaşımı damıttım sinemdeki közüme.
Seher vakti rastlarsın karda kalan izime,
Barındığım yer eyle göğsünün kafesini.
Bir kemandan dinledim aşkımın bestesini!
……Meryem Keskin…..
……25.02.2025…..
….Muhammes…..
Kayıt Tarihi : 3.5.2025 18:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!