O balkonda son kez gördüğüm gün.
Nereden bilebilirdim? ayrılık başlamış.
O Eylül ortası, ah... hayatımın karası.
Nereden bilebilirdim?son şansım kaçmış.
Hatalar aşkımın sonunu getirdi.
Güzelliğin aklımda beni umutla besledi.
Meğer o kaçırdığım fırsatmış.
Görebilmek için etrafına bakınıp gittin.
Aşkımızı sonsuz, gitmeni yok sandım.
Vakit gelmiş, o anı pişman anımsadım.
Sen artık başkasının, ben yalnızım.
Seni kaybetmenin acısını hep yaşadım.
Bir yıl geçti, Eylül ayı yine sana geldim.
Senden sadece bir gülümseme bekledim.
O an anladım ki... ben seni kaybettim.
Çaresiz geri dönüp, aşkımı kalbime gizledim.
Hakan Özüçelenk
Kayıt Tarihi : 15.4.2021 21:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!