AŞKIMA İHANET ETTİN
Ben bu aşk için yüreğimi ortaya koydum,
Sen ise ihanetini.
Kirlettin bu güzelim duyguyu,
Bir hiç ettin yaşanılanları,
Sadece gözyaşı bıraktın ardında.
Yediği o kadar darbelere rağmen;
Bir de hayatta durmaya çalışan yüreğim var benim.
Oysaki inanmıştım sana.
Bakışların kadar yüreğinde mahsum sanmıştım.
Oysa ne bakışların ne de yüreğin mahsumdu.
Masken düşünce anladım;
Meğer o melek yüzün altında nasıl bir şeytan yatıyormuş bilemedim.
Sadece sana değil, kendime de kızıyorum.
Bu kadar basit olmamalıydım.
İki çift söze kanacak kadar saf olmamalıydım.
Seni de kendim gibi sanıp yüreğimi emanet ettim.
Ne yazık ki ne aşkıma layık olabildin.
Ne de verdiğim sevgiyi değeri hakkedebildin.
Git... Kal desem namerdim.
Sen zaten yüreğimden gitmişsin,
Bedenin yanımda olsa ne yazar.
Beni düşünme,
Ben başımın çaresine bakarım.
Olur da birgün özlersem!
Oturur bir sigara yakar, hayallerini yaşarım.
Bu bile yeter bana.
Kayıt Tarihi : 25.12.2017 15:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!