Aşkım ve Sızım Şiiri - Şair Sabahsız

Güneş doğuyor, çaresiz ayrılıyorum geceden.

Bunu sana sözel yoldan anlatmak mümkün değil aslında.
Bu yüzden damarımı örseleyim kanımla büyüttüğüm çiçekleri veriyorum sana.Yüreğinin duman çökmemiş zirvesine dikmelisin onları; çünkü bu sızı sensin!

Neresinden anlatmaya başlamalı bu yüreği?

Nedir benim bu içimdeki?

Yüksek ihtimalle kanayan bir yaradır ve ben bir düğüm atmazsan o kanayan yaraya sevdam usul usul akıp gidecek....

Nereye kadar çaresizce beklerim bilmiyorum....

Belki haklısındır, belki ben o diğer dünyanın insanlarındanım.Hani derdin ya biz ayrı dünyaların insanlarıyız diye...

Yinede bir kez daha denemeye değerdi.Sırf sesini duymak için bile üç ay daha yaşamaya değerdi.

Unutursun diyorsun.Sigarandan çektiğim bir nefes zehir hala içimdeyken seni nasıl unuturum....

Ama senin karanfil kokan saçların arsız nefeslerle savrulmuştur artık.Yani evlenmişsin.Yani sen beni bir sonraki uçurumda bekleyen ölümsün.Yani artık ne saçların karanfil kokuyordur ne de karanfiller saçlarının kokusunu veriyordur.Bunu bende başka bilen olmaz.

...

Hoşcakal Aşkım ve Sızım

Hoşcakal bildiğim adınla 'çilek tadında gözkamaştırıcı esrarengiz kadın'...

İskender UZUNOSMANOĞLU