Aşkım Medîne (3) Şiiri - Ozan Türkmenoğlu

Şiir yazıldığı tarihte manevîyat şiirleri yazarı Cengiz Numanoğlu’na ithâf edilmiştir.

Resûl’ün öncesi, yoktu kıymeti
Bu şehrin ne kadar, çoktur kısmeti
Sual olunmaz hiç, bunun hikmeti
Sende kaldı kışım, yazım MEDÎNE

Şu gönlüm seninle, huzur bulmuştu
Yüreğim aşkınla, yandı tutuştu
O Yeşil Kubbe’nde, kalbim durmuştu
Çalıştırdı senin, hazzın MEDÎNE

Ne yapıp etsem de, gelsem diyordum
Güzel düşler gördüm, hayıra yordum
Sana gelenlere hep seni sordum
Aşkın ile yanan, közüm MEDÎNE

Senden ayrılınca, seni özlerim
Seni anlatmaya, yetmez sözlerim
Kubbe-i Hadra’da kaldı gözlerim
Gönül bağımdaki, üzüm MEDÎNE

Hasretinle yandı, mü’min gönüller
Salgının yüzünden, üzgün bülbüller
İnşallah bitince, açacak güller
Sensin yokuşumla, düzüm MEDÎNE

DOST KALEMLERDEN

Büyük Medeniyet beşiği sensin,
Gönüllerin derman eşiği sensin
Ol can Muhammed`in yattığı yersin
Aşkın eritiyor buzum Medine
-------MUSTAFAOĞLU İlyas ----

Uzağım, namekan yoluna revan
Hasretim, vuslatın aslına hayran
Gözlerim, gönlümün seyrine ayan
Sensizlik, cihanda ölüm Medine ...
------------- Talha Cebeci ----

Medine gülüsün, Muhammet Nebi
Okunan Kur’an-nın, Sen’sin sebebi
Nice Müslümanın Sen’sin habibi
Sen güzideler şehri güzin Medine
---------- Kardelen-1 ---------