Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Karanlığı zorlamadan,
ve gece yorulmadan,
ve tılsımı bozulmadan aşk’ının,
aşk'ıma teslim olacağım…..
Kısa fakat anlatılmak istenilen çok güzel verilmiş...
Tebrikler efendim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta