Aşkı Utandırdım Şehriyarım

Âmâ bir dilenciye, aşkı utandırdım şehriyarım
Yüküm artık yalnızlıktır, neye yarar utanmalarım?

Bir hataydı yaptım, neden herkes susuyor
Karanlığın koynundan, bir damla yaş'ım düşüyor.

Ayaklarıma takılmış prangalar, nöbettim tutulur
Bir mum ışığında geleceğim, çırılçıplak soyunur.

Cahilliğimi hor gördüler, gençliğim afedilmiyor
Karapınar yolunda, çocukluğum üşüyor.

İki şehir arasında, seferler yapılır
Bütün mülteciler, mapusum için savaşır.

Şimdi geldim mekanıma, dostlar beni karşılasın
Veda mektubum, mezar taşıma kazılsın.

Yüzümde biriken, acı dolu kırışıklıklar
Geçmişimi karıştırıyor, çakmak çakmak bakışlar.

Sonuna geldim galiba, artık rahatça ölebilirim
Yasak duygularla yazdıklarımı, sana duyurabilirim.
Âmâ bir dilenciye, aşkı utandırdım şehriyarım
Yüküm artık yalnızlıktır, neye yarar utanmalarım?
#Hasan_Akkuş