Askerin Hediyesi Şiiri - Drej Emrah Ona

Yine bir bedende can buldu hayat
Ve mumlar söndü o gece o an
Gelmişti zamanı belki de anlamanın
Ama anlaşılmamanın
Duracaktı zaman,öyle bir yerdeydim ki
Duracaktı beden ve titreyen bir ten
Sanki hepimiz aynıydık
Hepimizde inmiştik gökten
Vaat ettikleri dünyanın akışında
İlerleyen bir gemideydik sanki
Sanki güldükçe boğuluyor
Ağladıkça rahatlıyorduk
Susuyordu zaman seninle,dinliyordu
Senin için söylediğim o şarkıyı
Biliyordu aslında bu ayrılığı
Yetiyordu bu ayrılığın varlığı
Sınırlarımı zorluyor direniyor
Sırf o an için kendimi tutuyordum
Geldiği gün kuşlar uçuracak
Meşaleler yakacak yeniden doğacağım
Ve vakti geldiğinde yine oynayacağım
Halaylar çekip türkü söyleyeceğim
Türkü tadındaki hayatıma bir yön vereceğim
Islak duran bedenimi sazımla örtecek
Şiirlerimle besleyeceğim
Dedim ya CanıM döneceğim
İlk seni göreceğim ve şunu söyleyeceğim
Acılarla,zorluklarla bir 460 gün daha geçti
Sevinmiyorum dostum tam aksine
Ağlıyorum ömrümün geçen bir 460 gününe daha
İç çekiyorum çünkü yavaş yavaş eriyorum
Hayatımın en güzel yıllarını cahillikten kurtulmaya
Vatanımın kanıyla örtülü dört biryanına
Ve SaNa CanıM SaNa hediye ediyorum.