Asker Dönüşü Köyde Şiiri - İbrahim Çelikli

ıslıklar eşliğinde,
hatıllardan su içerdi hayvanlar
kaval sesine sürü sürü koşarlar,
küllenir anırır eşekler,
eşinir öter horozlar,
uzaktakine ünleyerek haber ulaştıranlar
baharda yazda, tarlada dağda insanlar,

ekinde, nadasta, odunda, keçi-koyunda
üşümemek için bir çalının duldasında
bir kuytuya oturulurdu
çokaşırdık bir çoban ateşinin başına
'-önümüz kavurga kavurur,
ardımız harman savurur'du

uzaklarda bir yerlerde
kafes keklikleri öterdi,
ya da kömede, önezedeki avcılar;
kekliği, palazı
taklit ederdi

derken oralardan
bir yerlerden gelirdi
dolma çiftenin sesi
kupayın ardı arkası gelmeyen
çemkirmeleri
çok geçmeden karşı dağlardaki
çoban köpekleri
onlara karşılık verirdi

kim bilir belki öldürülen
kekliğe-tavşana
ağıtlarındandı
belki böylece tüfek sesinden
korkularını bastırırlardı
ama bir gerçek var dı ki:
huzursuzlardı,
çok huzursuzlardı,

yalnız,
huzursuzken bizim gibi,
korktuklarında
ıslık çalacak değiller ya
ya da Müslüğün Şaban gibi

'-benim yarim yaylalarda oturur
ak elini soğuk suya batırır
demedim mi nazlı yarim ben sana
çok muhabbet tez ayrılık getirir'
diye türkü söyleyecek değiller ya

“-bi de avdan dönüyokan
dağarcığı isder dolu-isder boş
bi yandan ıslığınan
candırma marşının çaların”