Aşka yelken açsam da…
Sorma beni, görme beni…
İçimdeki yangınlardan çıkıp, küllerimde…
Savrulurken, rüzgarlara bırak beni,
Gökyüzüne her tanemde savur beni…
Bir dünya sönüyor, yüreğimden…
Işıklar yanmıyor, bu gece…
Bakışıma bilmediğim, hüzün yağmuru düşerken,
Ruhum ıslanıyor, inceden.
Sırılsıklam tenimde anılar.
Kurumuyor zihnimde, senli duygular.
Düşüncemden sevgim hep damlar.
Sanki eriyen bir mum gibiyim.
Tüketiyor zaman, bitiriyor ne varsa,
Bu ömrü çalıp benden, götürüyor yanında,
Sevda nehrimi kurutur, kalırım bir anda…
Aşka yelken açsam da, akmaz bu yüreğim.
Oktay ÇEKAL
06.09.2016-23.02
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!