Uzaktır gönlün çeşmesi ortada kaldım
Ben irin aktım, sen kendine dolandın
Uykuyu kendime ilaç sandım
Ağrılar içinde gözlerim, yanıldım!
Sevdaya koşuşum vardı, dizden yara aldım
Yarde sarılışım kaldı, kolumu esir bıraktım
Aşka tutsaklığa, soğuk namluyla baktım
Evde yokum, beden evinden taşındım!
Kusuru kusursuzluğu örtmeyi bilemedim
Ben dilde kurudum, ışığı göremedim
Medet umduğum taşları, gönüle koydum
Yardan gelen her hal taştır hayat, sen bilemedin!
18/09/2009-04:59
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 21.9.2009 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!