karışmış düşüncelerim içinden..
geçen hayatlar biçiminden..
ölümsüzlüğümü verdim..sana..
dirilmeden..ölmeden...
biçimsiz hücrelerdeyim..
boyutu belli değil..
boyutsuz hücrelerimi verdim sana..
kalbim gibi yüreğim gibi..
düşüncelerimi bir maddesiz tasa doldurdum..
yüreğimdeki akan kani ekledim üstünee..
al iç beni..öldür benii..
vur beni kendine al beni dedim..
ölümsüzlüğüne kat beni dedim..
bir tırnağin olayım dedim..
bir parmagindaki yüzük olayım dedim..
dişlerinin arasindaki ekmek kirintisi olayım dedim..
bütün kötü şeyler ben..bütün güzel şey ler sen ol..raziyim dedim..
bin yil sürgünüm hücrelerde..
bin yildir mahkumum gibi..
kendi yüreğimde..
kendi kendimi idam ederim gibi..
kendi kendimi boğar gibiyim..
seni senden habersiz sevmek böyle şey iştee..
adami sanatçi yapan..şey işte bu..
insani insan yapan..sevğiliyi anayi sevdiği kadar..
insanida sevmesidir..
ben bunu başardim..
aşkimida..insanlarida..
çok sevdim..
senide sevdim..tabii...
sevgili aşklarim..
08.08.2008
heycan
Kayıt Tarihi : 9.8.2008 19:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!