ağladığında akar,
kirpiğine çektiği yıllar.
şimdilerde her mevsim soğuk,
evinde hep sessiz odalar.
aşka düşen yaşlar yanar,
aşka dökülen yaşlar da yanar.
dedikleri bu mudur, adı aşk acısı,
sevgilimin huyudur, dili katran karası,
izleri yok olur, ne ismi ne adı...
hüzünleri durur,sızlar yarası.
aşka düşen yaşlar yanar,
aşka dökülen yaşlar da yanar.
Kayıt Tarihi : 10.8.2014 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
https://www.youtube.com/watch? v=AcdiSiW50RM
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!