Durdu dünyam, kara bulutlar çöktü ufkuma
Umutlarım vardı sonsuz, seninle olan,
Rasgele bir duygunun değil esiri,
Sustukça içimde yanan bir vokan misali.
Unuttu sanma, asıl şimdi başladım seni yaşamaya,
Nafile, bilirim tüm serzenişlerim boşuna,
Dayanmak ne mümkün aşkın ızdırabına,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta