Aşk Yolcusu Şiiri - Halit Özdüzen

AŞK YOLCUSU

Bir hazan mevsimi aniden gelip,
Gönlümde nevbahar estirdin güzel.
Manalı bakışla, aklımı çelip,
Sevda potasında erittin güzel.

Razıydım dalımda tek bir goncaya
Öbek, öbek güller açtırdın güzel.
Sönmüş küllerini saçıp havaya,
Gönül volkanımı harlattın güzel.

Sen bende saklısın, ya ben nerdeyim?
Beni benden alıp, götürdün güzel..
Ebedi aydınlık, bir beldedeyim
Gecemi gündüze döndürdün güzel

Şimdi ne tarafa baksam ordasın.
Her şey senden bana bir cilve güzel..
Bülbülde,güldesin.; al da, mordasın,
Halid’i yaktığın kordasın güzel.