Yalvaran bir emredişle haykırdı
“onu bırak”
Verimsiz, çatlak ve sarı
Tohumları döküldü çorak sevdaya
Acıyla incilendi
Hüzün doğdu şiire ve güne
İçimi okuyan gözlerinde nefret ve yakarış
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta