Elmas çıkarırken kara kömürden,
Kırış kırış olur o güzelim ten.
Salise hızıyla geçerken zaman,
Yıllar gelip geçer heyhat ömürden.
Güneş batar doğar hergün yeniden,
Yitirmekten korkar her an beni ben.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ah şu gönül kendinden başka,aşk tan başka ne kabul ediyor ki.Teşekkür ederim efendim.Çok güzel bir şiir armağan ettiniz.Kaleminiz daim olsun.Saygılarımla.+10
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta