Aşk yelkeni Şiiri - Tülin Sezer

Ufka doğru ilerledi aşk yelkenimiz

Batan güneşin mie ile öpüşmesi gibi..
bazıları hem gökyüzü gibi sevilir hem içinde hem sarılamacak kadar uzakta
Dünya bir pencere, gelen baktı geçti
En büyük savaşımız içimizde kendimizle bu savaşı dindir
Zor şartlarda yetişip
Büyük işler başardın
Bu inançla niyetim mucizeye dönüşsün...
bana dileğimin gücünü anlatsın
Hakikatimle bütünleş bende kal benle ol bölünme
Sana bakan bir çift göz benim
Rüzgarın sesi, gülün kokusu, ayağına sürtünen kedi az önce uçan martı, kafesindeki kuşun tenindeki kokun...
Kendini dönüştür...
Senle tesadüfen karşılaşmadık
Bunda da bir hayır vardır
Sevmek için geldik dünyaya
Kendini sev akışa teslim ol bakışın değişsince akışında değişecek
Duygularını kendin yönet
İzin verdiğin sürece yaprak misali sürüklenirsin ordan oraya
Kendini affet affet ki taviz verdiklerin Hayatından çıksın
Kendi sorumluluğunu al
Gücünün farkında ol
Sevgi bir çiçek onu sula besle büyüt
Yabani otları sök at ruhundan
Korku korkuyu çeker
Farkındalıkla yaşa
Frekansın hep yüksek olsun
Özgür ol affet
Hiç bir çiçek açmak için sabırsızlanmaz
Tırtıl kozamdam bir an önce kelebek olarak çıkayım demez
Her şey kendiliğinden oluşur
İnanç ve sabırla vaktini bekler.