İnsan, ölerek öldürüyormuş yüreğindeki sevgiliyi
Ömrümüzün sonbaharında yalan oldu ölümsüz sevdalar
Dünyayı dize getiriyor da insan
Bir gönle söz geçiremiyormuş
Oysa semayı yere indirmeye hazırdım
Anladım ne yapsam boş, anlamsız
Sana mutlu hayatın yolları
Bana mevsimsiz yasını tutmak kaldı
Kurumuş bir gül yaprağını 
Kitap arasında saklar gibi
Yüreğimin en gizli yerinde seni saklamak 
Senin ki de zor yük be yüreğim, zor yük
İster dayan ister öl...
©
27 Ekim 2025
09:48
Kayıt Tarihi : 31.10.2025 02:16:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!