Aşk, Gözünde Kırılmak Kadar Sessiz”
Aşk nedir, dediler…
Bakarken kıyamamak mı,
bakarken bile doyamamak mı?
Ben ikisini de yaşadım.
Bir gözün içine bakarken
ellerimi çektiğim oldu,
çünkü kıyamadım.
Bir bakışta saatlerce kalmak istediğim oldu,
çünkü doyamadım.
Aşk…
adını söyleyemediğin bir hissin
kalbinde büyümesidir belki.
Birinin varlığına alışmadan,
yokluğuna hazır olamadan
her gün yeniden sevmektir.
Kıyamamak…
bir çiçeği koparmamak gibi,
bir yarayı öpmek gibi,
susarken bile onun canı yanmasın diye
kelimelerini içeri çekmektir.
Doyamamak ise…
her bakışta yeniden ilk kez görüyormuş gibi sevmektir.
Her susuşta onun sesini özlemek,
her gülüşte bir ömür daha istemektir.
Ben seni bakarken kırılacak kadar sevdim.
Ve gözlerin gözlerime değince
gökyüzüyle yer arası bir yerde kalakaldım.
Ne düşebildim,
ne yükselebildim.
Çünkü aşk…
tam da o arada yaşanıyor.
Kıyamadım sana.
Gidemedim.
Doyamadım sana.
Yetemedim.
Ve şimdi anlıyorum,
aşk nedir diye sorarlarsa bir gün,
şunu söyleyeceğim:
“Aşk; gözlerine her baktığında
kalbinin susup
ruhunun konuşmasıdır.”
Kayıt Tarihi : 2.7.2025 06:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!