Bir vadide kahraman iki yiğit yaşarmış
Bir güzelin sevdası ikisini de sarmış
Birisi çok cesurmuş öteki de pek kurnaz
Lakin ikisinin de kalbi yerinde durmaz
Kurnaz maharetliymiş duyguları bozmakta
Acı veren sözleri ardı sıra dizmekte
Cesursa gözü kara gidermiş her olaya
Feda edermiş canı hiç kaçmadan kolaya
Hiçbir şey artık tatmin etmezmiş yiğitleri
Ne dünya nimetleri ne büyük öğütleri
Kurnaz dermiş ki bensiz bu güzel yoksul kalır
Etrafı miskin dolar en fakir genci alır
Ya güzel benim olur vadiye huzur doğar
Ya düşman kesilirim başınıza dert yağar
Cesursa isyan etmiş hayır demiş haykırıp
Zenginlik neye yarar ikide bir kalp kırıp
Ya aşkımdan bu vadi gözyaşıyla dolacak
Ya da çok sevdiğimden güzel benim olacak
Ahali dinleyince bu aşk lafızlarını
Demişler iki yiğit paylaşsın kozlarını
Çıkın aşk meydanına aşk savaşı yapılsın
Savaşı kaybeden genç kör kuyuya atılsın
İki yiğit kahraman güzeli düşlüyorken
Ölüme and içmişler savaşa başlıyorken
Hamleler başlatılmış hızlısı yavaşıyla
Çalkalanmış tüm vadi büyük aşk savaşıyla
Kurnaz bir söz söyleyip cesuru eziyormuş
Cesur sözü duyunca avare geziyormuş
Fakat kurnaz görünce cesurdaki bu aşkı
Kaplarmış her yanını mahveyleyen bir kuşku
Bir gün cesur galipken öbür gün kurnaz önde
Güzeli görürlermiş döndükleri her yönde
Aşk savaşı böylece sürmüş yıllar boyunca
Ahali yorgun düşmüş bu hal böyle olunca
Güzelse bir kenardan savaşı izliyormuş
Gönülden aşk savaşı hiç bitmesin diyormuş
Zira güzelin de bir sevdiği varmış candan
Düşleyip duruyormuş sevdiğini bir yandan
Diyormuş ki Ey Rabbim ben ona kavuşayım
Sevdiğimi görünce doğru ona koşayım
Aşkın kanunu budur kim daha çok sevmişse
Kavuşur sevdiğine ölüme and içmişse
Güzel kaçıp gitmenin bir fırsatını bulmuş
Kavuşup sevdiğine ortalıktan kaybolmuş
Aşk meydanında bir ses yankılanmış acıyla
Güzel bırakıp gitmiş bizi başsız tacıyla
Boşuna savaşmışız demek yıllar boyunca
Demiş iki genç yiğit bu haberi duyunca
Demek kavuşmak bizim elimizde değilmiş
Alnımızın yazısı ta ezelden belliymiş
Artık vadide tek bir ses bile duyulmamış
Aşksız kalınca vadi yaşıyor sayılmamış
Vadi ten vadisidir gönlümüz aşk meydanı
Kurnaz genç beynimizdir kalp de cesur olanı
Vadideki güzelse aşktır yaşadığımız
Güzelin sevdiği de candır taşıdığımız
Can gidince bedenden ne kalp yaşar ne beyin
Sevince candan sevin beden ile sevmeyin
Dertgahiyim canımda savaşı taşıyorum
Havayla suyla değil savaşla yaşıyorum
Kayıt Tarihi : 19.8.2020 22:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)