giderken görürdünüz hüznümü
kederlerim etlerimi kemirdikce
acıdan feryatlarla
yazardım şiirlerimi
ölü mezarlıklarda ruhu kapana sıkışmış
hayatı sadece bi şuçla gecirmiş
baharı hiç hissedememiş
ölü mezalıklarda bi sevda büyütmüşken
artık hiç umut yeşermez
bir destana yayılmış cesaretler
sadece okunan gercekler
olmayacak rüyalar düşler
görüyorum yanında ve
diyorum ki
yanan ruhum degil bedenim
zamanın kumu akar
bir rüzgar ölümü mü bekler
bu gün biter
yarın yeni bi gün mahvolur
ve hazin sonlar görürüm
kurşun yemiş kanamış
yaralarıyla yaşayan insanlar
denizlerde yine dalgalar
ve musalla taşında kederli insanlar
Kayıt Tarihi : 18.5.2013 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!