Olmadı gönülden bir tek sevenim
Dertler deryasının pınarı benim
Aşk oduyla yandı bahtsız bedenim
Azap çırasının yanar ı benim.
Sızlattı kalbimi bir bir acılar
İçimde yer etti melûn sancılar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?