Bitişi baştan kabullenmekmiş aslolan...
Seni görünce anladım, yaşamak marifet değilmiş.
Meğer asıl mesele; sen yokken de nefes almakmış.
Seninle yürüyecek bir yol bulamamakmış çaresizlik.
İnsanlar, evler, sokaklar birer duvarmış.
Yazdığım kâğıtlar, acının lezzetine bu kadar alışmışken...
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta