Aşk nefesinden, bir yudum alınmaz,
Yanmalı bir ucu, istek gelmeli.!
Yol diye dolaşan, dağda gezilmez,
İz bırakan yerin, tende kalmalı.!
Keklige kafesler, vatanı olmaz,
Güller zedelense, bülbüller konmaz,
Kuzgunlar bağlara, yurt diye gelmez,
Susuzsa yürege, suyu dolmalı.!
Umman diye susuz göle atılan,
Çürük daldan, çürük olur yapılan,
Sevda olmaz, öyle göze takılan,
Arifler dilinden, kem söz atmalı.!
Sadık dır gerçek dost olan, insana,
Perdeler kapatır, gizli olana,
Dil acı verir, aşk olsun sarana,
Hakikat yerinde, yara sarmalı.!
İzinden yürünen sevda yolunun,
Dem denir aşkla içilen dolunun,
Cehalet dolduran, kula kulunun,
Neşteri vurulmaz, özden olmalı.!
Baharı getiren, kışın sonudur,
Gerçekte kasvet, erenler yoludur,
Nefsini zorlayan, hakta olgudur,
Yalçın dır kayalar, karı kakmalı.!
Miadı sen yürü, yolun bellidir,
Aşk ile yudum al, gerçek yeridir,
Özünde olanlar, sevda demidir,
Sağlam tutan eli, ömür tutmalı.!
17.05.25 / Saat 09,51
MİADI (Mehmet AY)
Kayıt Tarihi : 17.5.2025 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!