Ne yapsam ömrümde olmadı kapan.
Hala açtığımız o aşk kapısı.
Beni mecnundan çok sevdalı yapan.
Hala açtığımız o aşk kapısı.
Gönül ağacımda hep yuva kurur.
Elime koluma her pranga vurur.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta