8 Mayıs 2012 Salı, 20:09
(Eksiltili ve Tutarsız bir Monologmuş Aşk)
Ben seninle aynı noktaya bakabilmenin hayalini kurdum
Zamanım yoktu.
kum saatinin içine, kaçamak kumlar doldurdum
belki biliyorsun ama ben sana yetişememekten değil
gerçek olmamandan korktum
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Değerli şair,
Biliyor musunuz aslında sizde şairlik cevheri var; lakin şiir hakkında az şey biliyorsunuz zannındayım. Bu kadar uzun mısra (daha doğrusu sizde mısra yok) olmaz. Bu okuyanı yoruyor. Şiir dilin zirvesidir; bu yüzden kelimeleri mümkün olduğu kadar yerli yerinde kullanmak, lüzumsuz kelimeyi asla şiire sokmamak şarttır. Bence siz eskilere bir göz atsanız iyi olur.
Size daha bir şey söyleyeyim. Şiirin başında 'Ben seninle aynı noktaya bakabilmenin hayalini kurdum' mısraı geçiyor. Bu mısra 'Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim' mısraı ile aynıdır. Bu tür söyleyiş benzerliklerinden uzak durmanız sizin adınıza iyi olacaktır kanaatindeyim...
Sevgi ve selam ile....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta