Aşk Diyorum Şiiri - Muhittin Çiftçi

geceyi omuzluyorum, sen geçiyorsun içinden
kaldırımlar birden kısılıyor, adın kadar dar
bütün duraklar sana varmak için uydurulmuş

aşkın, diyorum, kentin arka sokaklarına benziyor
kimselerin uğramadığı bir sessizlikten geçiyoruz
yine de en çok orada dokunuyorsun yüzüme

bir kahve kokusu yükseliyor Galata’dan
bir vapur düdüğü değiyor boynuna
ben içimi karartmadan bakıyorum sana

sen ki, bir taksinin arka koltuğunda
daha çok güzelleşiyorsun sarsıldıkça
cam buğusunda iz bırakan ılık bir nefessin

elini tutuyorum, şehir biraz daha aydınlanıyor
çünkü sen geçerken yamuluyor bütün tabelalar
yalnızlığımdan bir sokak eksiliyor

aşk diyorum, hep böyle:
ilk sen değiştiriyorsun haritayı
sonra şehir bize benzeyecek kadar yoruluyor.