Aşk Blançosu Şiiri - Alper Kürük

Gel,hayatımızın blançosunu yapalım
Bir ömrü beraberce
İki vücutta kaynaştıralım
Gel,bunu istersen.
Birer elbisemiz olsun ne çıkar?
Ocakta bir bakır tencere kaynasın
Düdüklü tenceremiz olmasın isterse.
Çamaşır makinasına da lüzum yok
Çamaşırlarımızı sen yıka elinle,
Elbisemizi yatak ütüsü yapalım.
Sinemaya gitmesek de olur
Sen ve ben varken.
Kendimiz için biz de
Aşk sahnelerini canlandırabiliriz
Hatta canlandırmak şöyle dursun
Gerçekten yaşayabiliriz
Hem de içten...
Saat kulanmayalım
Çok tatlı geçecek dakikaları
Hatta saniyeleri
Saatin tesbit etmesini istemiyorum
Yalnız ikimizden başka.
Acıktığımızda yiyelim
Karnımıza uysun öğünler.
İşlerimizden arta kalan zamanı
Fasılasız yedirelim aşka
Aşkımız tombullaşsın
Bir çocuk güzelliğiyle
Görünsün gözlere.
Bir şeyi unutuyordum az kalsın:
Ha...eşe-dosta da gidelim ara-sıra
Sırf aşk adamı olmayalım
İnsanlığımızı unuturuz sonra...
Hayat adamı olalım
Olalım hayatın herşeyine âşık
Onu hesaba katmazsak
İnan,blançomuzda olacak
Onarılmaz bir açık...