İşitin ey dostlarım, aşk bir güneşe benzer,
Aşksız olan gönüller, kuru bir taşa benzer.
Taş gönülde ne biter? Zehir olur her sözü,
Ne kadar yumuşak dese, lafı savaşa benzer.
Aşkla dolu gönüller, yanar da muma döner,
Aşksız olan yürekler, kışa kesmiş taşa benzer.
Aşkla erenler olur, gönlünü nura boğar,
Her sözü baldan tatlı, her hali dosta benzer.
Sultan kapısındadır, aşk ile eğilenler,
Her biri bir yıldızdır, rehber olup parlarlar.
Geç ey Yunus bu gamdan, terk et boş kaygıları,
Önce aşk gerek insana, sonra dervişe benzer.
Aşk ile yanan gönül, incinir, incitmez hiç,
Kendini yok sayandır, varlığı Hakk’a benzer.
Gönül ki aşkı bulmuş, ona ne gam, ne dert var,
Dünya ona bir rüyâ, ahiret cennete benzer.
Bir can vardır bedende, o can da aşkla diri,
Aşksız geçen bir ömür, gölgede yaşa benzer.
Kayıt Tarihi : 8.6.2025 20:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!