Aşk, Bir Direniştir Bazen
Bir kente girdim, adınla başlıyor bütün sokaklar.
Bir rüzgâr esti — saçlarının kokusu karıştı taşlara.
Yalnızlık dedikleri, senin susuşunun yankısıdır biraz,
Bir de benim yoksul kalbim, seni beklerken üşür her akşam.
Ellerin…
Bir kuşun kanadına benzerdi,
Dokunsam, göçerdi bütün acılar.
Ama dokunamadım,
çünkü şehirler arasına tel örgüler germişlerdi sevgiden.
Ben yine de sevdim seni,
dünyayı yıkmadan,
ama biraz sarsarak.
Çünkü aşk dediğin, bazen
bir direniştir;
bazen de bir kadının gözlerindeki ışıktır,
her şeye rağmen yanmaya devam eden.
Burhan Güler
Kayıt Tarihi : 23.10.2025 15:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!