Gitmeye çeyrek kaldı. Hiçe karışıyorum..
“çıkıp git içimden acı, kaybol mısralarımdan. Boğuluyorum…”
Kederlerimi gözlerine terk ettim. Şimdi sadece yitik zamanlarımı arıyor, bulut
yüklü yalnızlıklarımda dövündüklerim için son kez ağlıyorum…
Nicedir parçalı bulutlu bir hayatın, siyah ve gri tonlardaki renklerini
ayrımsayarak doyasıya yaşamaya çalışıyordum hüznü ve yalnızlığı. Hüzün ve
yalnızlık: özgürlüğümdü.. Kayıp duyumsamalar sorgulanmazdı kentimde, üşüsem
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
