Söyleyen Olur mu ki benim adımı?
Tanıyana, dört mevsimde yaz benim.
Bazen ateşten de FeNa yakarım.
Üflendikçe alevlenen köz benim…
Âdem cennetini benle aradı
Yakup un gözleri neden kapandı?
Musa-i Asa nın bir diğer adı
Muhammedin dilindeki söz benim
Türküler söylendi benimle yâre
Kimisi benimle oldu avare
Söylendikçe dokundu söz Zülfi yâre
Ozanların elindeki saz benim.
Ne Hekim görebilir, Ne Hâkim bilir
Yüreği taş olan benimle erir
Elbette sırrımı erenler bilir
Evliya nın duasında naz benim
Mecnunu peşimden çölde gezdirdim
Ferhat ki, emrimle dağı deldirdim
Ne LeyLa, Ne Şirin, Bahane bendim
Tanıyana elindeki koz benim
Yenilmez bir zaafım ben kiminde
Ne insanlar diz çökmedi önümde
Üzüldüğüm çok şey oldu benimde
Katiline kefen olan bez benim
Çocuklarda masumca bir haldeyim
Görünmezim! Bende Bilmem nerdeyim?
Hakka giden mübarek bir beldeyim
Kutsal olan tüm yollarda iz benim
Çok çekildi ben uğruna zahmetler
Böylelikle kazanıldı rahmetler
Kapıları açtı bütün cennetler
Safi (Cemal) nin oturduğu köşk benim
Kayıt Tarihi : 26.11.2025 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!