Ben kıvılcımım, aşktır beni yangına çeviren rüzgar.
Ben sevgilinin bir bakışıyla,
Gözünün bir damla yaşıyla sönerim ancak...
Gecenin en zifiri karanlığına kalbimi kördüğümle bağlamışım.
Ben sevgilimin tatlı bir kelamıyla çözülürüm ancak.
Denizken kurumuş, koşarken vurulmuş, zemheride kavrulmuşum.
İç yanarken mevsimlere hasret bedenim, çöllerde bile donmuşum...
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta