yüreğimdeki umursamazlığa aldırmadan yinede sevebiliyordum seni...gözlerindeki parıltı yeterdi,hırçın gecelerimde bana kılavuzluk etmeye...hadi çık şimdi gel,gel ve gökyüzüm ol...
Sen,çimen yeşili gözlerinle,rüzgar misali saçlarınla,gül yüzlü gülüşünle aklımı öle alıyosunki...off of..nedir bu böyle yüreğimdeki zindandan firar etme sebebin.özgürlükmü seni sevmemek,ya da isyan başlatmak.hani derler ya;
sen benim herşeyimsin diye,benim bu lafı sölememe gerek yokki,ben zaten kendi içimde seninle senden habersiz yaşıyorum AŞK'ı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta