Dedilerki;
Sen gidince sessiz kaldı bu Şehir
Yürüyorum sokaklarda şimdi
Ne sen varsın nede senden kalma bir iz
Ben seni hiç tanımadım
Deniz gözlerini hiç görmedim
Donuk resimlerinden başka
Ne ellerine dokundum
Nede bir fincan çay içintim
Karşılıklı oturup sofranda
Ey aşkların sığınağı sana geldim
Çok günahlar işledim
Sana yalvarmaya geldim
Sevginle ışığım
Gözlerinle gölgem
Ellerinde canımı fedaya geldim
Sensizliğin ateşi yanıyor başucumda
Çırpınır yüreğim gitme kal yanımda
Bırak dolansın ellerim koynunda
Adına hasret de adına delilik de
Sarhoşum bu gece Aşkınla
Bir gün daha geçti yine sensiz
Aşkım ağlıyor bak sessiz sessiz
Çare bensiz ben çaresiz
Ümidim senin olsun
Sana gelen dertler benim
Sen gitme senin için buradayım
Kal yanımda sana az daha sokulayım
Baharında açan çiçek
Güneşin de ben olayım
Sen gitme dur öylece karşımda
Sana bir ömür doya doya bakayım
Aşkın çağırıyor beni uzaklardan
Varınca konuşmuyorsun nedendir
Biryandan hoşlanır gibisin azarlamaktan
Biryanda gözünde yaşlar nedendir
Değişmez içimde sevdanın adı
Dokunma bugün keyfim yok
Tadım tuzum kaçmış
Kendimden bir eser yok
Bulut olsam yağmur olsam
Çakabilsem şimşeklere
Aşk bağını gülü ben olsam
Nesi var hayatın
Demek için artık çok geç
Bilinmez sır gibi saklanmış
Kimse duymasın bilmesin diye diye
Sevda kapıların ardında yaşanmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!