Aşiyan Gönül Şiiri - Nuri Özoğlu

Sen de mi feryadı figan edersin,
Hasreti bağrımda taşıyan gönül.
Dönüşü olmayan yola gidersin,
Ne söylerse başım kaşıyan gönül.

Kiminin başında bir sevdası var,
Kiminin de tutulacak yası var,
Şu bağrımın silinecek pası var,
Her zaman gamınan yaşayan gönül.

Gel, yaban ellerde pazar edelim,
Kötü huylarını mezar edelim,
Kolkola girelim, nazar edelim,
Beni dost elinde boşayan gönül.

Elalem ne derse desin aldırma,
Herkesi dost bilip beni kandırma,
Özoğlu'yu ateşlere yandırma,
Herşeyimle sana aşiyan gönül.