Sabaha karşı uyanıp kendimle sohbet ettim
Gecenin son iniltisinde belirsiz haykırışlar işittim
Penceremin önünde çiçekler ölmüş
vaktim olsa hepsini gömerdim
olmadı bende her birine öpücük verdim
Bindiğim trenden alelacele inip efkârlı bir şiir yazdım
Bu da bilinsin ömrüm yetse
apartmanlara yazardım sözcüklerimi
ama yine de anlatılmaz ona olan sevgim
Olmadı onu sevdiğimi duvarlara fısıldarım
Bu aralar kalbimdeki çöpleri toplamıyor belediye
Nasılsa önümüz kış, heykeltıraş edasıyla yaptığım
kardan adamlar toplar çöplerimi
Asit yağmurlarına çıksam, koşsam delicesine
gözlerim yansa, ellerim erise
sadece dudaklarım ve kulaklarım kalsa,
onu sevdiğimi kulaklarıma fısıldarım
Kayıt Tarihi : 24.5.2024 11:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!