Asırlık Şiiri - Yusuf Aksoy

Asırlık yanan bir kandilin sönüşüydü, seni görüşüm
Yıllardır çarpan bir kalbin duruşuydu, yüzündeki gülüşün
O ceylanlar ki tabiatın tasvire en yakın canlıları
Senin varlığın en özel ceylandan bile daha güzel

Şimdi bana anlat diyorsun asırlık bir hikâyeyi
Yeryüzünün üstüne yıkmıştın bin yıllık kitabeyi
Dünya, böyle bir katliam görmemişti Cengiz’den beri
Gözlerinle yere sermiştin şu bin yıllık viraneyi

Uğrunda ne savaşlar verilirdi ne yollar aşılır
Bir sesin, şu gök kubbeden yağmur olup okyanuslar taşırır
Hayal bile edemeyeceğim ufuklar vardı, deniz aşırı
Gözlerinde o ufukları gördüm kalbimden bir sen saçılır.

Yaşamaya davet ediyordun beni güneşin ufkumda açsın
Sahip olunabilecek ne varsa bıraktım sen başıma taçsın
Bu ilk değil son da olmayacak, işte çaresizce ölüşüm
Asırlık yanan bir kandilin sönüşüydü, seni görüşüm.