Yine,
Kilometre karelik bir bir gökyüzündeg özümün var ettiği,
Santimetre karelik bir hücre evinde takılıp kaldım.
Ayagimin yetiştiği bütün yıldızlara çelme taktım.
Hadi!
Hadi ulan kayın!
Hayın bu yıldızlar.
Birini aramalı,
Arayıp bu hayınlığı ispiyonlamalı...
Asılmalı akrebe yelkovana,
Sabahın alacakaranlığına erken varılmalı.
Sahi kim kaldı arayacak?
Kim kaldı yıldızlardan medet umacak?
Kim kaldı arayacak değil anlayacak?
Son soru haddimi aştığım noktadır zannımca,
Zira gücüm yok yüzleşmeye yalnızlığımla...
Sevgili hücre evi merhaba!
Kaymayan yıldızlar hala burda.
Gelmeyen ve gitmeyen sen gibi...
Asılmalı akrebe yelkovana
Önce sabaha sonra başka vaha...
Dilim dönmeden yeni bir ah'a,
Sahi nasıl bunca tek ve bunca herşey olabildin bana?
Kayıt Tarihi : 25.4.2018 02:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!