Asil İnsan Şiiri - Sadullah Celik

Başkaları günah işliyor diye
Kendisi de asla günah işlemez
Ağaç dibine düşen her meyveye
Sahipsiz diyerek, hemen dişlemez.

Önce kendisi yapar, sonra söyler
Karakteri çok sağlamdır, çözülmez
Kalbini kontrol eder,her an ölçer
İman bileği pek kolay bükülmez.

İnsan kokan sokaklara bırakır
Umutların en taze efkarını
Gözlerinde yaş yüzü nurdan bakır
Hep yardım eder, düşünmez karını.

En büyük ideali kalp kırmamak
İnce eler, sık dokur, gönül deşmez
Edep bilir, suçu yüze vurmamak
Çok güçlü de olsa kimseyi ezmez.

Asil olmak iki türdür bilirsen;
Biri ağaç kökü gibi soydandır
Diğeri azimle nefsi yenersen
Mükemmel ahlaktan doğan huydandır.